Öyle bir turistik yer düşünün ki ölüler yaşayanlardan fazla olsun ve girişinde bilet kesilsin. Burası Arjantin’in başşehri Buenos Aries’te yer alan dünyanın en ünlü mezarlığı: Recoleta… Sakinleri ortasında Eva Peron üzere birçok kıymetli ve tanınmış kişi bulunuyor. Ortalarında dolaşırken, görkemli ve mimarisi kuvvetli yüksek mezarlar ortasında kayboluyorsunuz.
Recoleta semti kentin en varlıklı mahallelerinden biri. Mezarlık da ismini bu semtten alıyor. Burası tıpkı vakitte birinci halk mezarlığı olarak biliniyor. Periyodun Buenos Aires Eyaleti Bayındırlık Bakanı Fransız mühendis Prospero Catelin tarafından 1822 yılında yaptırılan mezarlık şu an kentin en kıymetli turistik yerlerinden bir tanesi.
ULUSAL TARİHİ ANITLARLA DOLU
Beş hektarlık alan boyunca ülke tarihinin en değerli şahsiyetlerinin mezarlarına konut sahipliği yapıyor. Mezarlıkta Arjantin’in tüm liderlerinin, Evita Peron’un, Nobel Ödüllü müelliflerin, Napolyon’un torununun ve daha pek çok kıymetli kişinin mezarı bulunuyor.
Mermerlerden yapılmış ve heykellerle süslenmiş görkemli tasarımı göz alıyor. Buradaki 90’dan fazla panteon Ulusal Tarihi Anıt olarak ilan edilmiş.
Bazı kaynaklara nazaran Arjantin’de 1870’de yaşanan sarı humma salgını sırasında ölenlerin Recoleta Mezarlığı’na gömülmesine müsaade verilmemiş. Mezarlık bir süre bahtına terk edilmiş. Kentin merkezinde yaşayan varlıklı aileler ise salgın nedeniyle kuzeye gerçek kaçmış. Ömrünü yitiren zenginler için burada anıt mezarlar yapılmış ve Recoleta Mezarlığı yine “canlanmaya” başlamış. Mezarlık 2011 yılında BBC, 2013 yılında CNN tarafından dünyanın en hoş mezarlıklarından biri olarak gösterildi.
SON DURAĞIN BEDELİ BİNLERCE DOLAR
Mezarlığa hâlâ defin süreçleri yapılabiliyor fakat halk ortasında “Mezarlıkta yer almak Arjantin’de lüks bir hayat sürmenin maliyetinden fazla” deniyor. Duyduğuma nazaran mezarlıkta metrekare fiyatları binlerce doları aşıyormuş.
Bu kadar ünlü bir mezarlığı ben de ziyaret ettim ve birinci kere bir mezarlığın girişinde yaklaşık 16 dolar meblağında giriş bileti aldım. Görkemli yapıların yoğunlukta olduğu mezarlıktaki orta yollarda yürürken adeta ölüler ortasında kayboluyorsunuz.
ÖLÜLERİN TURİZMİ
Neredeyse tüm anıt mezarların paslanmış demir kapıları olması ve bu kapıların sıkı sıkı kitlenmiş olması dikkatimi çekti. Zira kent genelinde de neredeyse tüm konutların camlarında güvenlik nedeniyle demir parmaklıklar ve teller var. Bunu mezarlıkta da görmek şaşırttı beni zira bu kentte hayattayken de ölünce de daima kitli odalarda, konutlarda yaşıyorsun.
Merakıma yenilip demir parmaklıkların arkasına bakmaya çalıştım. Bazısında fotoğraf, bazısında ise plastik çiçekler var. Hatta kimi anıtların içine saksıda canlı çiçek koymuşlar. Yani evvel toprağın üzerine mermerler yaparak tabiatla ilişkiyi kesmişler, sonra da saksıda çiçeklerle mezarlara tabiata ilişkin bir kesim koymaya çalışmışlar. Natürel tabiat her yerde olduğu üzere burada da betonları aşmış ve ortalardan bitkiler fışkırmış.
Ölünce turistik bir yerde daima ziyaret edilme hissi anlaşılır gelse de ölülerin turizmiyle karşılaşmak beşere farklı hissettiriyor.